Z nazwą Tankograd spotykałem się już wielokrotnie jednak nigdy nie było nam po drodze. Dopiero tegoroczny Red Smoke Fest i rozmowa z właścicielem Piranha Records sprawiła, że sięgnąłem po „Klęskę”. I to głównie dlatego, że Patryk w ekspresowym tempie wytłumaczył mi, że warszawska ekipa nie jest kolejnym komicznym tworem typu Sabaton tylko czymś zdecydowanie więcej. Czytaj dalej Tankograd – Klęska
Wszystkie wpisy, których autorem jest rolu
White Ward – False Light
White Ward był jednym z moich najważniejszych odkryć 2019 roku. „Love Exchange Failure” znalazłby się prawdopodobnie w czołówce najczęściej odtwarzanych przeze mnie albumów w tamtym czasie. Do dziś wracam do niego bardzo często i uważam go za jeden z najciekawszych materiałów nagranych w ostatnich latach w gatunku. Czytaj dalej White Ward – False Light
Kurt Vile – (Watch My Moves)
Kurt Vile był do tej pory artystą bardzo aktywnym, który przyzwyczaił swoich fanów do nowych albumów nagrywanych średnio co 2-3 lata. W związku z tym sporym zaskoczeniem była dla mnie aż tak długa, bo prawie czteroletnia, studyjna cisza. Ale w końcu nadszedł „ten” dzień i światło dzienne ujrzał „(watch my moves)”. Czytaj dalej Kurt Vile – (Watch My Moves)
Kreator – Hate Uber Alles
Poprzedni album Kreatora ukazał się w 2017 roku. Jeśli jednak ktoś sądzi, że przez te 5 lat doszło do stylistycznej rewolty i „Hate Uber Alles” przyniesie powiew świeżości do twórczości niemieckiej legendy thrashu to jest w dużym błędzie. Mille Petrozza już wiele lat temu wydeptał sobie swoją strefę komfortu i ponownie nie zamierza jej opuszczać. Czytaj dalej Kreator – Hate Uber Alles
Blues For Neighbors – From Roaming About
Niespełna rok temu pandemiczną rzeczywistość umilała mi w okresie letnim ekipa Blues For Neighbors. Wrocławski duet swoim bluesem, folkiem, country idealnie wpasował się w potrzebę oderwania od polskiej rzeczywistości przenosząc mnie na amerykańskie bezdroża i przydrożnych barów znanych z filmów zza oceanu. Czytaj dalej Blues For Neighbors – From Roaming About
The Black Keys – Dropout Boogie
Bardzo krótko bo niespełna rok przyszło nam czekać na następcę całkiem ciepło przyjętego „Delta Kream”, na którym ekipa The Black Keys skierowała się na trochę inne tory niż na kilku wcześniejszych wydawnictwach. Duet grał tu w klimacie amerykańskich przydrożnych barów. Wszystko to podlane było leniwą, duszną atmosferą letniego weekendowego dnia. Czytaj dalej The Black Keys – Dropout Boogie
Decapitated – Cancer Culture
Kiedy we wrześniu 2019 roku ogłoszono, że Wacław Kiełtyka został nowym gitarzystą Machine Head, w mojej głowie pojawiły się dwa scenariusze. Pierwszy z nich był jak najbardziej pozytywny i dotyczył wprowadzenia dużego powiewu świeżości do pogrążonej w marazmie ekipy Flynna. Drugi scenariusz był już zdecydowanie mniej przyjemny, bo wiązał się z potencjalnym dłuższym rozbratem z kapelą macierzystą Vogga. Czytaj dalej Decapitated – Cancer Culture
Ufomammut – Fenice
Ufomammut był jednym z najlepszych odkryć, które przytrafiły mi się podczas mojego debiutanckiego uczestnictwa na festiwalu Red Smoke Fest w Pleszewie w 2018 roku. Zespół „kupił mnie” praktycznie od pierwszych dźwięków koncertu serwując granie apokaliptyczne, miażdżące, bezkompromisowe, totalne. Myślę, że w czasie koncertu Włochów nie spał nikt w promieniu kilku kilometrów. Czytaj dalej Ufomammut – Fenice
Wo Fat – The Singularity
Amerykańskie trio z Dallas przyzwyczaiło fanów do tego, że od momentu powstania zespołu raczyło słuchaczy nowym materiałem średnio co 2 lata. Dlatego już w okolicach 2018 roku czekałem na następcę „Midnight Cometh”. Kolejne lata mijały a w obozie Wo Fat nadal trwała cisza, która w okolicach początku zeszłego roku doprowadziła do tego, że zwątpiłem już w to, że nowe wydawnictwo w ogóle się ukaże. Czytaj dalej Wo Fat – The Singularity
Jack White – Fear Of The Dawn
Twórczość Jacka White’a jest w mojej dyskografii pewnego rodzaju fenomenem. Oczywiście zaczęło się od The White Stripes. Później była ekipa The Dead Weather i na końcu solowe nagrania artysty. Z tego zestawienia zdecydowanie najlepiej poznałem Dead Weather, na samym końcu zaś uplasowały się solówki. Okazją do zmiany układu w tabeli był pierwszy od czterech lat album Jacka White’a. Czy jednak tak się stało? Czytaj dalej Jack White – Fear Of The Dawn