Nowy album Pearl Jam można by w zasadzie zrecenzować jednym zdaniem: jest to bardzo solidne wydawnictwo, o którym za rok nie będzie pamiętał nikt poza zagorzałymi fanami zespołu. Jednak legenda stylu zasługuje na poświęcenie jej dłuższej chwili zatem spróbujmy zmierzyć się z „Gigatonem”. Czytaj dalej Pearl Jam – Gigaton
Archiwum kategorii: Muzyczny
Sepultura – Quadra
Przy okazji każdego kolejnego albumu Sepultury pojawia się multum komentarzy podważających sens istnienia zespołu pod tym szyldem, gloryfikujących Maxa i mieszających z błotem obecnych muzyków. I tak jak w przypadku nazwy można jeszcze dyskutować tak pozostałe 2 rodzaje komentarzy to szukanie dziury w całym. Poza tym warto pamiętać o tym, że z każdym kolejnym albumem rośnie i tak duża już przewaga stażu Greena w stosunku do Cavalery. Czytaj dalej Sepultura – Quadra
Kvelertak – Splid
Najdłuższa przerwa studyjna w historii Kvelertak przerwała 3-letni cykl wydawniczy. A co wydarzyło się w ekipie Norwegów przez te 4 lata, które przyszło czekać fanom na „Splid”? Najważniejszym wydarzeniem jest bez wątpienia zmiana wokalisty. Erlenda Hjelvika w połowie 2018 roku za mikrofonem zastąpił Ivar Nikolaisen. Pulę roszad w składzie uzupełnia zmiana perkusisty, która nastąpiła rok później. Czytaj dalej Kvelertak – Splid
Dopelord – Sign Of The Devil
Na 10-lecie istnienia zespołu Lublinianie uraczyli słuchaczy czwartym w karierze albumem długogrającym. Przyznam szczerze, że albumowych zapowiedzi nie śledziłem a o premierze dowiedziałem się w momencie gdy „Sign Of The Devil” pojawił się w sieci. I już przy pierwszym przesłuchaniu nowy Dopelord przekonał mnie na tyle, że przez wiele godzin gościł na moich głośnikach. Ale zacznijmy od początku. Czytaj dalej Dopelord – Sign Of The Devil
Dire Straits – Brothers In Arms
Opus magnum, album przynoszący kilka z największych hitów zespołu, rzecz ponadczasowa, wybitna i uwielbiana przez większość fanów zespołu i nie tylko. Ale czy słusznie? Tu już można dyskutować. Niewątpliwie z „Brothers In Arms” pochodzą takie klasyki jak „Money For Nothing”, „Walk Of Life” oraz utwór tytułowy, który bije się o podium praktycznie każdego Topu Wszech Czasów Radiowej Trójki. Czytaj dalej Dire Straits – Brothers In Arms
Only Sons – Lions And Unicorns
Przyznam szczerze, że „Lions And Unicorns” był strzałem praktycznie zupełnie w ciemno, pozyskanym do kolekcji w wyniku współpracy z Heavision. Pierwszy rekonesans wykonany na rateyourmusic przyniósł wyraźny uśmiech na twarzy gdy w opisie gatunku ujrzałem „stoner”. Uśmiech ten zastąpiła konsternacja w momencie pierwszego odsłuchu ponieważ „rasowego” stonera trzeba się tutaj doszukiwać. Czytaj dalej Only Sons – Lions And Unicorns
Mord’A’Stigmata – Dreams Of Quiet Places
Gdybym miał wskazać polski wzorzec muzycznej ewolucji to w pierwszej kolejności swój wzrok skierowałbym w stronę wszelkiej maści odmian metalu. Wystarczy spojrzeć na to, jak długą drogę na przestrzeni ćwierć wieku przeszedł Behemoth. Ze świeższych przykładów od razu nasuwa się chociażby Blindead i Entropia, których twórczość również przeszła wyraźną metamorfozę. Czytaj dalej Mord’A’Stigmata – Dreams Of Quiet Places
Muzyczne podsumowanie 2019 roku
Mijający rok przyniósł sporo wydarzeń na rynku muzycznym. Sporą sensacją był na pewno powrót po 10 latach Johna Frusciante do Red Hot Chili Peppers. Jednak numerem jeden 2019 roku jest bez dwóch zdań powrót Toola po 13 latach studyjnej ciszy. Zdania co do albumu są podzielone: dla jednych jest on objawieniem, dla innych rozczarowaniem stulecia. Czytaj dalej Muzyczne podsumowanie 2019 roku
White Ward – Love Exchange Failure
„Love Exchange Failure” to jedno z moich największych tegorocznych odkryć, na które wpadłem zupełnie przypadkiem. Za całe zamieszanie odpowiada Spotify, który zasugerował mi, że album ten może mi się spodobać. Sugestii w tym roku było setki, jeśli nie tysiące. White Ward przykuł moją uwagę okładką, która bardzo mocno kojarzy mi się z Podgoricą, w której byłem w czerwcu. Czytaj dalej White Ward – Love Exchange Failure
Leonard Cohen – Thanks For The Dance
Ciężko uwierzyć, że od śmierci Leonarda Cohena minęły już 3 lata. Ciężko również podejść bez emocji do pośmiertnych wydawnictw różnych artystów. W przypadku „Thanks For The Dance” zadanie było to o tyle trudne, że z jednej strony otrzymaliśmy nowy materiał, składający się z niewykorzystanych materiałów z ostatnich sesji, z drugiej natomiast materiału tego jest tak mało, że nie trwa on nawet 30 minut. Czytaj dalej Leonard Cohen – Thanks For The Dance