Pierwsza połowa 2012 roku z założenia miała być bardzo udana muzycznie. Jak do tej pory wszystko szło zgodnie z planem. Killing Joke i Overkill nagrali świetne płyty. Nadszedł czerwiec i przyszedł czas na Fear Factory i Kreatora. Nie ukrywam, że bardziej czekałem na nową Fabrykę bo do Kreatora przekonałem się dopiero stosunkowo niedawno. W końcu nadeszła TA chwila – pierwsze przesłuchanie Industrialista. Na początek 3 utwory: tytułowy oraz znane z internetu „Recharger” i „New Messiah” to to do czego zespół już nas przyzwyczaił – typowa Fabryka. Kawałki są bardzo fajne chociaż nie jakoś specjalnie wybitne. Zespół ma w dorobku zdecydowanie lepsze ale też i kupę gorszych. Po trójcy przychodzi czas na „God Eater”. Początek zawiera elementy podobne do „Christploitation” z poprzedniego krążka. Dodatkowo mamy tu przerobione głosy jakby z vocodera. Mi się to nie podoba. Natomiast bardzo fajny jest tutaj motyw gitarowy. Nie zmienia to faktu, że kawałek wybitny nie jest. Chociaż zespół gra tu inaczej niż zwykle – to na plus. Poprawy jakości nie przynosi „Depraved Mind Murder” w normalnym stylu grupy. Z dwojga złego „God Eater” chyba jest lepszy bo inny. Nastrój poprawia trochę „Virus Of Faith”, który jest zdecydowanie ciekawszy od poprzednika. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku „Difference Engine” i „Disassemble”. Są całkiem ciekawe, szczególnie ten pierwszy, ale do poziomu znanego ze starszych wydawnictw im daleko, na Mechanize czy Demanufacture raczej by nie weszły (chociaż „Difference…” z każdym przesłuchaniem zyskuje w moich „uszach”:). No i na koniec dostajemy „Religion Is Flawed Because Man Is Flawed” – takie małe ksero idei znanej z Mechanize. Utwór to swego rodzaju intro do ostatniego kawałka. Z tym, że „Metallic Division” z poprzedniego krążka to dźwięki fabryczne, tu mamy do czynienia z takim spokojnym „pitu pitu”, które niczego ciekawego nie wnosi do albumu. No i na koniec „Human Augmentation” – ponad 9 minut nie wiadomo czego i nie wiadomo po co. Nie rozumiem tego, może takie jest założenie albumu, nie wiem. Mi to przypomina zamknięcia znane z krążków Toola. Można posłuchać tylko po co? Po kilku przesłuchaniach jestem rozczarowany. Mechanize – mimo że zdecydowanie bardziej specyficzny, toporny i cięższy – od razu mi podpasował. Tu zespół przez 2 lata spłodził 4 bardzo dobre utwory(niech będzie też i „Difference Engine” do początkowej trójcy), 4 co najwyżej średnie i 2 co do których nie wiem co autor miał na myśli. Jak dla mnie to zdecydowanie za mało. Sytuacji nie ratuje nawet to, że na drugim krążku z rzędu gra Cazares. Album jest nierówny, całe najlepsze napięcie jest umiejscowione na początku, później ciśnienie zaczyna opadać by pod koniec lecieć na łeb na szyję niczym rating Grecji. Jak dla mnie Industrialist jest jednym ze słabszych krążków w dorobku grupy.

Moja ocena -> 6/10